15 maart 2011

Newcastle – Liverpool deel 2: land in zicht

Dat er nog nergens werd gevochten op de S.S. Uitschot was logisch, want iedereen stond nog in de rij voor het bier. De eerste wrijving ontstond een uurtje later, toen een coverband het podium betrad en de domste jongetjes uit de zevende klasse reserve - aangemoedigd door een paar vaste wissels of hooguit vleugelverdedigers - op een verder lege dansvloer het zangeresje gingen staan aanstaren vanaf een meter of één.












Er hing direct een ongemakkelijk zweempje plaatsvervangende schaamte in de lucht, dat ons deed besluiten er tussenuit te piepen en een restaurantje op te zoeken. Terwijl de boot steeds fanatieker begon te schommelen, schuifelden we even later met door onszelf volgeschepte borden naar een tafeltje in de hoek van een grote eetzaal. Honger of niet, het was een buffet en het was duur, dus we trokken manmoedig ten aanval.

Eenmaal terug in de bar/dancing bleken de eerste feyenoordsjaaltjes en ajaxpetjes in de boeien geslagen en afgevoerd. Het had de sfeer nauwelijks goed gedaan. De avond kabbelde op zijn einde terwijl de zee alsmaar onstuimiger tekeer ging.

Het tweepersoonsbed in onze hut stond evenwijdig aan het schip dat zijwaarts lag te wiegen, dus mijn keuze voor de dwarsstaande stretcher bleek al snel een ongelukkige.

Meeschommelend met de boot lagen mijn voeten dan weer lager en dan weer aanzienlijk hoger dan mijn hoofd, waardoor mijn maaginhoud gedurende een uur of zeven onafgebroken en met de weinig verzachtende regelmaat van de klok terug mijn slokdarm inklotste, vanwaar het zuur nieuwsgierig telkens iets verder omhoog kroop. Dat moest ik op de terugweg anders doen.

Na het ontbijt, dat ik wijselijk oversloeg, raapte ik veel te vroeg mijn paar spulletjes bij elkaar en ging ik buiten op het dek inwendig staan trappelen van geluk:


Newcastle. We made it. Thank God!

...

2 opmerkingen:

  1. Wat een ervaring. Wat een kutzooi allemaal. Is er nou niets dat leuk is geweest? Een vrolijke noot zal niet misstaan. Ik neem aan dat het een mannenaangelegenheid is, gedraag je dan ook zo! En wanneer wordt er gevoetbald?
    Groeten aan Dirk

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach, zo'n dfds bootreis is niet het toppunt van gezelligheid en comfort, maar Newcastle maakte een hoop goed, dus ongetwijfeld meer vrolijks in deel 3. Wellicht wordt er dan ook al wel gevoetbald..

    BeantwoordenVerwijderen